Klaar met vluchten

Ze is moe en voelt zich niet vrij. Ervaart alsof ze nooit goed genoeg is en hoort vooral kritiek op alles wat ze heeft opgebouwd in Life&Business. Ze voelt de diepe veiligheid niet helemaal om haarzelf te kunnen zijn. Zelfs thuis durft ze niet helemaal eerlijk te zijn over haar zorgen en haar overwinningen. Om te genieten, te huilen en helemaal zichzelf te zijn.

Er is eigenlijk nergens een plek waar ze zich écht veilig voelt en écht zichzelf kan zijn. Ik leg haar uit dat je ziel soms te groot is voor je lichaam en ze als het ware uit haar lijf vlucht omdat ze nooit geleerd hebt hoe ze veilig is in haar lichaam. 

Ik vraag haar: “Ik denk dat je je in jezelf niet helemaal vrij en veilig voelt, herken je dat?”. En dan valt haar masker af. Ze scheurt open en een oneindige stroom van tranen, pijn en verdriet komt naar buiten.

Ineens valt alles op haar plek. Weet ze waarom ze zich steeds zo voelt, zo niet op haar plek, ongemakkelijk in zichzelf. Het ligt niet aan wat de buitenwereld van haar denkt, het zit in haarzelf. En omdat ze zichzelf altijd meeneemt waar ze ook gaat en kan ze niet ontkomen aan dat gevoel. Er geen ontsnappen aan. Dat besef komt binnen bij haar. Heel diep.

En tegelijkertijd voelt ze verdriet voor haarzelf. Voor al die jaren dat ze vruchteloos buiten haarzelf op zoek was naar verlichting, naar verandering. Ze voelt de pijn van deze vlucht uit haar lichaam. Vluchten van haarzelf. 

“Waarom wist ik dit niet???”.

“En wat moet ik nu doen??? 

“Wat moet ik doen???”

Ik vertel haar: “Je mag gaan luisteren naar jezelf, lieverd, zoals je nu doet. Je verdriet laat al zien hoeveel liefde je voor jezelf voelt. Dat is de ingang, de liefde voor jezelf. En je bent niet te laat, ik was ook pas in de 30 toen ik hier achter kwam.”

Ze wordt langzaamaan rustiger. En het lijkt alsof ze voelt dat het leven overzichtelijker wordt. De oplossing buiten jezelf zoeken is zo vermoeiend en kost zoveel kracht. Als je er dan achter komt dat je alleen maar in jezelf hoeft te zijn, maakt dat het leven simpeler.

Voor dit moment is het genoeg. Ik kan niet in de toekomst kijken en de keuzes voor haar maken, maar ik sta naast haar in Sisterhood.

voor herkenning